سنگ مثانه، توده های سختی هستند که در مثانه تشکیل می شوند. این سنگ ها می توانند از عفونت ادراری، رژیم غذایی نامناسب و یا شاخص توده بدنی بالا (BMI) ناشی شوند.
عفونت ادراری یکی از شایع ترین علل سنگ مثانه است. باکتری ها می توانند به مجرای ادراری راه پیدا کرده و در مثانه تکثیر شوند. این امر باعث التهاب و تحریک مثانه شده و می تواند منجر به تشکیل سنگ شود.
شاخص توده بدنی بالا نیز می تواند خطر ابتلا به سنگ مثانه را افزایش دهد. افراد چاق بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت و فشار خون بالا هستند که هر دو می توانند خطر ابتلا به سنگ مثانه را افزایش دهند.
علائم سنگ مثانه
- درد در هنگام ادرار
- درد در قسمت پایین شکم
- تکرر ادرار
- سوزش ادرار
- وجود خون در ادرار
درمان سنگ مثانه به اندازه و نوع سنگ بستگی دارد. سنگ های کوچک ممکن است به طور خود به خود دفع شوند، اما سنگ های بزرگ تر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.
برای پیشگیری از سنگ مثانه می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- نوشیدن آب فراوان
- مصرف غذاهای سرشار از فیبر
- محدود کردن مصرف نمک
- حفظ وزن سالم
درمان عفونت های ادراری
آنتی بیوتیک برای عفونت ادرار که عامل اصلی سنگ مثانه هستند، تجویز می شوند
انتخاب آنتی بیوتیک مناسب به نوع باکتری عامل عفونت و حساسیت بیمار به آنتی بیوتیک ها بستگی دارد.
مصرف منظم و کامل دوره درمان آنتی بیوتیک برای درمان کامل عفونت و پیشگیری از عوارض آن، از جمله سنگ مثانه، ضروری است.
شاخص توده بدنی (BMI) معیاری برای سنجش وزن سالم است. BMI با تقسیم وزن (بر حسب کیلوگرم) بر مجذور قد (بر حسب متر) محاسبه می شود.
BMI سالم بین 18.5 تا 24.9 است. BMI 25 تا 29.9 نشان دهنده اضافه وزن و BMI 30 یا بیشتر نشان دهنده چاقی است.
چاقی یک عامل خطر برای بسیاری از بیماری ها، از جمله سنگ مثانه، دیابت، فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی و سرطان است.
کاهش وزن می تواند به کاهش خطر ابتلا به سنگ مثانه و سایر بیماری های مرتبط با چاقی کمک کند.
با رعایت نکات پیشگیرانه و در صورت بروز علائم، با مراجعه به پزشک می توان از بروز سنگ مثانه و عوارض آن پیشگیری کرد.
منبع: https://www.dr-abdo.ir/
عفونتهای ادراری در خانمها میتواند از انواع مختلف باشد، از جمله عفونتهای ادراری، عفونتهای تناسلی مانند التهاب مجاری تناسلی یا التهاب رحم، و عفونتهای دیگر مرتبط با سیستم ایمنی بدن. برای درمان این عفونتها، استفاده از آنتیبیوتیکهای مناسب بسیار حیاتی است.
https://honarfardi.com/public-skills/others/uti-antibiotics/
در صورت عفونت ادراری، آنتیبیوتیکهایی مانند سِپتراکس، نیتروفورانتوئین، سیپروفلوکساسین و امپی سیلین معمولاً توصیه میشوند. این داروها قادر به کنترل و بهبود علائم مربوط به عفونت ادراری هستند و باعث کاهش التهاب و درمان باکتریهای مسبب عفونت میشوند. در صورتی که عفونت مرتبط با آلت تناسلی باشد، آنتیبیوتیکهایی مانند آزیترومایسین، سفتریاکسون، مترونیدازول و سیپروفلوکساسین معمولاً به عنوان درمان اصلی استفاده میشوند.
هرگونه مصرف آنتیبیوتیک باید توسط پزشک تجویز شود و باید به دقت دستورات و نکات مرتبط با مصرف آنتیبیوتیک را رعایت کرد. علاوه بر آن، باید به دقت در دنبالههای درمانی پیشنهاده شده توسط پزشک عمل کرد و در صورت وجود علائم ناراحتکننده یا تغییرات غیرمعمول، به پزشک مراجعه کرد.